#teżodchodzę z Kościoła
Kościół katolicki miał w moim życiu szczególne miejsce. Jednak pewnego dnia odeszłam, gdyż poczułam się przez niego oszukana, zdradzona i wykorzystana. Było to około 6 lat temu, po tym jak natrafiłam na apele zalecające bicie dzieci w imię Boga Takie jak ten: https://natemat.pl/2667,zakaz-bicia-dzieci-to-totalitaryzm-kosciol-broni-klapsow#
A później na artykuły kampanii Kocham. nie daję klapsów: http://stopklapsom.pl/artykuly/instrukcje-bicia-dzieci/
Doznałam szoku, dowiadując się, iż wielu katolickich księży pochwala bicie dzieci (po pośladkach). Iż chrześcijańskie wydawnictwa publikują poradniki z dokładnymi instrukcjami bicia, które można kupić w polskich księgarniach. Najbardziej jednak wstrząsnęły mną słowa znanego księdza, ważnego kościelnego dostojnika: Przypominam sobie klapsy, które spadły na moją pupę, kiedy byłem niesforny. Uważam, że były one pomocne w moim wychowaniu. I nigdy nie przeżywałem z tego powodu jakiejś traumy, o której rozprawiają dziś różni psycholodzy.
Ksiądz nie doznał traumy – uznał więc, że nikt jej nie doznał. Czytając tą wypowiedź, zrozumiałam, że jestem całkiem nieważna dla Kościoła, że moja krzywda nie obchodzi tam nikogo.
Kościół nie reaguje, nigdy oficjalnie nie zakazał bicia dzieci.
Pomimo głosu seksuologów, przestrzegających przed ryzykiem zgorszenia jakie niesie bicie dzieci po pośladkach. Tak jak m. in.:
François Amédée Doppet w https://lubimyczytac.pl/ksiazka/139862/afrodyzjak-zewnetrzny-albo-traktat-o-biczyku,
twórca współczesnej patologii seksualnej –[Richard Krafft-Ebing w https://lubimyczytac.pl/ksiazka/241289/psychopathia-sexualis
profesor Albert Dryjski w https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4903707/zagadnienia-seksualizmu
Sigmund Freud w https://lubimyczytac.pl/ksiazka/115132/zycie-seksualne
Alexander Lowen w https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4909549/duchowosc-ciala
Pomimo raportów odnośnie seksualnego wykorzystania dzieci pod przykrywką “kary cielesnej”. Między innymi:
https://www.dw.com/pl/ko%C5%9Bcielny-telefon-zaufania-dla-pokrzywdzonych/a-5441623
O wielu takich zjawiskach pisał również Karlheinz Deschner w https://lubimyczytac.pl/ksiazka/59851/krzyz-panski-z-kosciolem-seksualizm-w-historii-chrzescijanstwa
To oczywiście tylko niektóre źródła, na które powołuję się w Jedenaste. Nie dotykaj. Cisza, która osnuwa ten typ nadużycia przyczynia się do kolejnych aktów krzywdzenia dzieci:
Trafiłam na wiele takich historii, lecz nie będę ich tutaj przytaczać. Opisałam je w mojej książce i zapraszam do jej lektury.
Wciąż ukazują się nowe poradniki z instrukcjami zdejmowania dzieciom bielizny i wymierzania klapsów “gołą pupę” (!): https://www.tygodnikpowszechny.pl/biblia-bog-i-bicie-dzieci-161809?fbclid=IwAR1kToXxURHduoTeuME4J1m7EWHrCkhG3g5IGOdGSQKG8F9obz8Je6VnwKs
Ich autorzy przekonują, o konieczności bicia dzieci w imię Boga i miłości. A Kościół milczy jak zaklęty.
Jako podsumowanie chciałabym zamieścić krótki wywód logiczny:
Przesłanka 1: Bicie po pośladkach niesie ryzyko dla seksualności i zgorszenia dziecka.
Przesłanka 2: Bicie po pośladkach bywa formą seksualnego wykorzystania dzieci.
Niezaprzeczalny wniosek: Bóg nie może nakazywać bicia, ani wymierzania dzieciom klapsów. Dlatego, gdyż jest to niezgodne z jego ostrzeżeniem, by nie gorszyć, ani nie gardzić żadnym dzieckiem.